Mama, we gaan bijna verhuizen!

Mijn zoontje blijft dit maar zeggen. Hoe komt hij daar toch bij?
Nou, ik heb wel een vermoeden….

Er is in de afgelopen weken heel erg veel gebeurd in ons huishouden.
Mijn vader werd ziek en kreeg begin augustus de diagnose kanker.
We zijn met de familie in een achtbaan gestapt, waar we afgelopen woensdag uit konden…na de uitvaart.
Ja, zo snel is het gegaan…. Ongelooflijk.

We leefden van de ene mijlpaal naar de andere.
Onze kinderen zijn bij opa en oma net zo thuis als hun eigen thuis, daarom hebben we ze beiden stap voor stap meegenomen in het proces.

We probeerden het vooral simpel te houden

Als volwassenen zijn we snel geneigd om iets ingewikkelder te maken dan nodig.
Met behulp van prentenboeken hebben we elke fase goed kunnen uitleggen.
De vragen kwamen daarna wel.
Zo konden wij meekomen in de belevingswereld van onze kinderen.
En ook wij wisten niet alle antwoorden.

Het is helemaal niet erg om te zeggen: “Ik weet het niet”.

Het liefst zou je je kind alles willen kunnen uitleggen, om het minder moeilijk voor ze te maken. Maar feit blijft dat wij het ook niet altijd weten en geen glazen bol hebben om te zien wat er allemaal gaat gebeuren.

Kinderen hebben dan het meest aan eerlijkheid en openheid.
Al eerder vermeldde ik dat de veilige basis er moet zijn. De uitvalsbasis voor je kind, als die even houvast nodig heeft. Dat is onze taak als ouders.
Als de kinderen wilden praten, ging alles aan de kant en werd er gepraat.

Wat is er veel veranderd in korte tijd.

Om alles bij te houden wat er gebeurde, geregeld moest worden (en wat wij geregeld wilden hebben) merkte ik dat mijn lichaam begon te sputteren.
Hoofdpijn, maagpijn, moe en dan natuurlijk daarnaast nog de emoties die hoogtij vierden. Ik zat letterlijk vol en kon ook niet veel eten.
’s Avonds als ik thuis kwam heb ik echt de tijd genomen om te ontspannen. Mijn lichaam leek het even niet bij te kunnen houden allemaal.

Dat mijn zoontje begint over verhuizen verbaast me eigenlijk niet.
Alles is nu weer rustig of begint weer normaal te worden. Alleen dan zonder opa.
We moeten hier onze draai in vinden, allemaal.

Waar onze volwassen lichamen moeite kunnen hebben met de snelheid van aanpassen, kan een kind dat makkelijker.

Hij ziet de veranderingen, hij voelt het, maar kan er geen woorden aan geven.
Als je na gaat denken over een verhuizing, dan heb je het eigenlijk over een nieuw plekje.
Een nieuw plekje in het familiesysteem, een nieuwe fase van energie en rust.

Zo werkt het voor een kind.

Ik moest daarbij ook denken aan een gesprek dat ik had met een kennis, ongeveer een jaar geleden.
Haar moeder was ongeneeslijk ziek en iedereen wist dat het richting afscheid zou gaan.
Moeder was daar zelf echter nog niet aan toe, de rest wel.
Er werden verwijten rondgesmeten dat er al behangen en geverfd werd in huis, terwijl zij daar ziek op bed lag. Hoe kónden ze!

De metafoor lijkt op de verhuizing. De ene persoon is al verder in het proces dan de ander.
En dat is ook logisch!

We zaten allemaal in een achtbaan, maar wel allemaal in een andere. De pieken en dalen lagen op verschillende momenten in de tocht en de ene achtbaan werd anders ervaren dan de andere.

Nu zijn we op een punt dat we allemaal weer opnieuw richting aan het bepalen zijn. We verhuizen in ons eigen energiesysteem.

Settelen, rust vinden en verdergaan met ons leven zijn de onderdelen van deze verhuizing.

We hebben net uitgebreid gepraat over de verhuizing, mijn zoon en ik. Toen we daar over uit gefilosofeerd waren, begon hij over opa. De link is nu gelegd voor hem.

Kinderen vertellen zoveel in hun verhalen, fantasie en spel! Als je dat kunt zien, is dat heel waardevol voor je eigen proces, maar je kunt je kind dan ook verder helpen in zijn proces.

Dit is weer een moment waarop ik erg dankbaar ben voor de kennis die ik in de afgelopen jaren heb opgedaan.

Vraag aan jullie naar aanleiding van deze blog:

Heb jij wel eens moeilijke vragen gekregen van je kind waar je geen antwoord op wist?
Zou je me dat willen laten weten?
Uiteraard ben ik benieuwd naar hoe je dat hebt aangepakt.

Heb je op dit moment een moeilijk onderwerp waar je met je kind graag over in gesprek zou willen? Laat dat vooral even weten, want ik denk graag met je mee.
info@kindercoachlarana.nl