Januari is een feestmaand, dus het is tijd voor een traktatie!
Deze maand bestaat de praktijk alweer 3 jaar! Maar er is nog meer reden voor feest, ik was op 16 januari jarig!
Januari is een nieuw begin, een nieuw jaar met nieuwe ideeën om uit te werken. Een van die ideeën wil ik jullie laten ervaren als cadeautje.
Een wenskaart, speciaal afgestemd op jou!
De afstemmingen met tekening zijn al bekend, daar komt een afgeleide van. Ontvang een handgemaakte wenskaart met een tekening of spreuk speciaal voor jou!
De eerste 5 reacties ontvangen een handgemaakte kaart per post. Zit je nou niet bij die eerste 5? Dan krijg je evengoed een spreuk toegestuurd, maar dan digitaal. Die digitale spreuk is onderdeel van een set die later vaker ingezet zal gaan worden. Je hebt dus alsnog een primeur te pakken en een spreuk of afbeelding die voor jou op dat moment passend/ondersteunend is.
Hoe doe je mee?
Stuur me een appje of een email. Je krijgt zo spoedig mogelijk reactie waarin je hoort hoe jij jouw kaart ontvangt. Reageren kan tot en met 31 januari.
Er was bezoek, twee kinderen die een stuk drukker waren als mijn kinderen gewend zijn. Mijn dochter zoekt dan vaker de rust op door zich even af te zonderen, zo ook nu.
Eigenlijk ging het best goed. Het was druk, maar wel heel gezellig. Langzaam werd het steeds een beetje drukker.
Bij allebei onze kinderen gebeurde iets interessants….
Mijn zoon ging zelf met zijn lego aan de slag en begon hardop een zoemgeluid te maken.
Mijn dochter had een kapot stuk speelgoed gevonden, wat kon klikken. Ze klikte er lustig op los.
Meteen dacht ik, he? Waarom maken ze het nu nóg drukker? Dat vinden ze toch niet fijn? Ineens viel het kwartje.
Herrie zoeken om rustig te worden
Gek? Of juist superslim?
Het is zeker heel erg slim. Als er zich een situatie voordoet waarin je alle houvast kwijt bent, en dat in je eigen huis, dan is het handig als je toch iets vind waar je wel houvast aan hebt.
Voor mijn zoon was dat de zoemtoon, waardoor hij kon blijven focussen op zijn lego.
Voor mijn dochter was het klikken een zelfgemaakt patroon waardoor ze zich ergens anders op kon focussen.
Als ik dit niet gesnapt had, dan zou ik ze beiden misschien wel afgestraft hebben.
Nu verkregen ze beiden op hun eigen manier hun rust terug, en maakten ze voor zichzelf een bubbel.
In die bubbel konden ze focus houden op zichzelf, zonder uit de bocht te vliegen of emotioneel te raken.
Ik blijf het magisch vinden hoe het werkt, als je de symboliek maar kunt zien.
Heb je vragen?
Blijf er vooral niet mee zitten. Laat jouw kind ongewenst gedrag zien? Ga dan eens op ontdekkingstocht waar dat gedrag vandaan komt. Ik denk graag met je mee.
Dit bericht had ook anders kunnen beginnen door alle zaken op te noemen die een negatievere lading hebben.
Wist je dat positieve gedachten veel meer kracht hebben dan negatieve gedachten?
<3 Als je kiest voor liefde, licht en leuke dingen, zul je merken dat wat zwaar voelde minder zwaar wordt.
<3 Visualiseer maar dat er een regen van hartjes naar beneden komt. Voel wat dat met je gedachten of gemoedstoestand doet. Ook al is het maar een klein momentje, zelfs dat kleine momentje weegt mee in de rest van de dag.
<3 Met kinderen kun je dit doen in een verhaal. Komende week zal ik een verhaaltje schrijven wat je kunt gebruiken om deze visualisatie thuis in te zetten.
<3 Wil je samen knutselen? Maak dan eens confetti van hartjes vormpjes en laat het letterlijk regenen!!
Ook al is La Rana dicht, online is er van alles mogelijk. Zit je even vast, dan denk ik graag met je mee.
Geniet van elkaar, de lichtjes, de gezelligheid thuis en dan komen we ook deze lockdown wel door. Samen.
Mijn kleuter van 4 vraagt de laatste week erg veel om aandacht. Hoe zich dat uit? Nou, even in een notendop:
slecht slapen (in de nacht roepen, klaarwakker zijn en liefst bij ons in bed kruipen)
alleen maar samen willen spelen met mij
geen afscheid willen nemen ’s ochtends op het schoolplein
niet naar bed willen
Als hij niet de aandacht krijgt die hij zoekt, resulteert dat in:
driftbuien
natte broeken
poepbroeken
het betere gooi- en smijtwerk
Eigenlijk laat hij een schreeuw om aandacht zien
In tijden van onzekerheid, angst en onrust, hebben kinderen veiligheid nodig. Als je kind schreeuwt om aandacht dan wil het daarmee iets vertellen. Bij onze zoon ontkom je niet aan die schreeuw.
Zodra hij in een driftbui dreigt te raken, dan weet ik dat ik iets over het hoofd zie. Tegenwoordig weet hij gelukkig ook dat hij met me kan praten en ik stel open vragen. Uiteindelijk komt er bij hem dan wel uit wat er aan de hand is.
Op dit moment is dat vooral de combinatie tussen de spannende decembertijd, moe van school en Corona. Het maakt hem onzeker en angstig, omdat hij niet weet wat er komen gaat.
Ik weet ook niet alles, dus hoe stel ik hem gerust?
Ook al is het soms erg moeilijk, ik probeer mijn kalmte te bewaren. Samen kijken we naar wat er die dag allemaal gebeurt of gebeurd is. We kijken naar wat er goed ging, wat hij spannend vond en bieden hem zo ruimte om er over te praten.
Soms wil hij niet praten of weet hij het gewoon niet. Hij weet alleen wel dat hij aandacht wil en nodig heeft.
Dan gaan we samen spelen.
Hij stopte zijn auto in een holletje. En toen zijn knuffels ook
Kinderen verwerken veel van wat ze meemaken in spel. Willen ze niet praten? Laat ze dan spelen en observeer. OF doe mee!
Alles wegstoppen in een doos of holletje, dat zegt natuurlijk ook iets. Hij zou het liefst zelf weg willen kruipen, maar ja, hij past niet in dat speelgoed.
Ik speel het spel met hem mee. Samen kijken we wanneer de knuffeltjes en de auto weer tevoorschijn willen komen, of dus wanneer ze zich veilig genoeg voelen om weer tevoorschijn te komen. Spelenderwijs komen we steeds een stapje verder.
Met dit spel lokte ik hem uit de tent
Daardoor begon hij te vertellen, helemaal uit zichzelf. Hij vertelde over school, over interactie met een klasgenootje en iets wat de juf verteld had.
Er viel letterlijk iets van hem af en de vrolijkheid keerde terug.
Als ik dit niet had gedaan, waren de driftbuien die dag hoogstwaarschijnlijk niet weg te krijgen geweest. Nu was het toch weer gezellig en fijn voor hem en ons.
Lekker gek doen met je kind is dus niet raar, het is helpend!
Wandelen is laagdrempeliger dan een consult in de praktijk
Een coach is iemand die naast je staat en meekijkt naar de situatie. Het kan zijn dat er een hoge drempel is om een consult af te spreken in de praktijk. Dan is wandelen een goede oplossing.
In de natuur zijn er zoveel mogelijkheden, maar het gaat vooral om opladen.
Manieren hiervoor zijn bijvoorbeeld: – een stiltewandeling – een coachingsgesprek – schatten zoeken – kleine onopvallendheden opmerken (geluiden, kleuren)
In een wandeling zoom ik in op wat jij nodig hebt
Of je nou mét of zónder je kind een afspraak maakt, of juist alleen voor je kind, het kan allemaal. Neem contact met me op en dan kijken we wat het beste past.
Try-out prijs
Het idee om de wandelen is ontstaan omdat we hierdoor alle geldende regels makkelijk kunnen waarborgen. Omdat het nog een try-out is, kun je dit jaar tegen een erg voordelig tarief een afspraak boeken.
Voor 35 euro per wandeling (per huishouden) maak je je afspraak.
Eerst begon mijn zoontje te huilen. Hij had een nachtmerrie gehad en was compleet over zijn toeren, We bespraken even dat hij gedroomd had, dat de droom nu weg was en dat ik bij hem was. Toen werd het niet beter, het werd juist erger!
Mijn zoon werd boos!
Hij zei dat ik bij hem had moeten blijven toen hij naar bed ging en dat hij nog niet sliep toen ik de kamer uit ging.
Dat is niet het geval. Ik blijf al een tijdje bij mijn beide kinderen met inslapen, door alle prikkels is er vooral onrust en weerstand tegen de slaap als ik eerder wegga. Nu was hij duidelijk eerder in slaap gevallen dan hij wilde en werd hij later wakker met de gedachte dat hij nog niet geslapen had en ik weg was.
In zijn ogen had ik een belofte verbroken.
Na nog even praten over hoe het gegaan was, een dikke knuffel en nog een paar extra knuffels, werd hij rustig. “Mama, mag ik een slokje water?” Tuurlijk!
Ik liep de kamer uit om water te halen en hoorde onze hond lopen. Die bleek duidelijk de weg kwijt te zijn, en keek me verloren aan. Oké Yvonne, stap voor stap. Eerst dat glaasje water. Zoonlief ging weer liggen.
Ik hoef dit niet alleen op te lossen
Mijn man sliep, die heb ik wel wakker gemaakt tijdens dit proces om te ondersteunen. Hij was met de hond bezig en langzaam leek de rust in huis terug te keren en konden we weer naar bed.
Dat was helaas van korte duur…..
Beneden hoorde ik de hond lopen, dwalen en smekken
Onze hond heeft een aandoening aan haar rug, waardoor ze met vlagen heel veel pijn heeft. Dit was weer zo’n moment.
Ik pakte mijn kussen en ging op de bank liggen. De hond kwam ook knuffels halen, ze keek me wanhopig aan.
Wat je alleen met een aanraking al kunt doen
De knuffel met mijn zoon, de aanraking van de hond, het gaf rust. Zonder die hand op haar kop, werd de hond meteen weer onrustig. Zonder die knuffel was mijn zoon niet zo snel rustig geworden.
Vitaliseren noemen ze dat
Als moeder vitaliseer je de hele dag. Een kusje op de zere knie, je hand even op het hoofd leggen, dit alles telt mee.
Liefdevolle aanrakingen zijn zo waardevol!
Er schuilt echter wel een gevaar in…..
Zorgen voor je gezin is iets natuurlijks. Je doet het gewoon. Maar pas wel op dat je daardoor niet leegloopt.
Zelfzorg is zo belangrijk! Verlies jezelf niet uit het oog.
Deze les leer ik ook nog regelmatig hoor!
Even de boel de boel laten is ook zelfzorg
Voor mij betekent dit ook kijken naar hoe zelfzorg mogelijk is. Vandaag laat ik de boel de boel en doe ik vooral even waar ik wel zin in heb, Even opladen.
Zorg jij goed voor jezelf?
Onderzoek eens waar jij van oplaadt en probeer dit in te plannen.
Dit kan al iets kleins zijn. Een wandeling, een voetenbadje of gezichtsmasker, of iets anders. Er is geen boekje voor waar in staat wat voor jou werkt.
Twijfel je hieraan, overweeg dan eens oprecht om een ontspanningsbehandeling te boeken. Voor de prijs hoef je het niet te laten, in september is deze behandeling voor de helft van de prijs.
Deze zomer was wel heel nat. Veel regen, niet heel vaak heel erg warm en als het dan warm werd, was het meteen bloedheet!
Dan zitten we ook nog steeds midden in de COVID crisis, die eindeloos lijkt te duren.
Mis ik nog iets?
Alle pech op een rijtje:
veel regen, dat is toch geen zomer?
neuswiel van de caravan kapot, dit moest nog even snel opgelost worden voordat we echt gingen
onze hond moet geopereerd worden en we hopen dat in de vakantie de bult in haar oor niet knapt….
zonnebril op sterkte verloren
er waren wel heel veel muggen, onze zoon had de eerste ochtend 32 muggenbulten op zijn gezicht
onze dochter is omver gereden door een skelter, resultaat en behoorlijke tennisbal op haar voorhoofd en een slapeloze nacht door wekadvies toe te passen.
dakluik van de caravan open laten staan in een flinke hoosbui, ’s nachts, boven mijn hoofd… bed en pyjama kletsnat
‘Het leven is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen!’
Het zou heel makkelijk geweest zijn om te blijven stilstaan bij alles wat misging of niet lekker liep. Geloof mij, we hebben in de afgelopen jaren behoorlijk wat voor onze kiezen gehad. Juist door die ellende en stress, hebben wij heel goed geleerd dat je geluk over jezelf kunt afroepen. Maar als dat zo is, dan kun je je wellicht ook voorstellen dat je ongeluk ook kunt aantrekken.
Omdenken is een kunst, maar helpt meteen!
De camping waar we waren bood vooral voor de kinderen alle mogelijkheid tot spelen. Onze zoon zat voornamelijk op een skelter of in de zandbak. Onze dochter heeft leren fietsen en fietste marathonrondjes op het grasveld. Wij konden heerlijk relaxen en voor het eerst sinds jaren ook even zelf een boek lezen.
En als het dan toch ging regenen? Dan veranderde het grasveld in een grote plas water. Geen weer om buiten te spelen toch?
Ineens zag ik een glijbaan staan in de zandbak. Zo’n plastic glijbaan die makkelijk te verplaatsen is. In mijn ooghoek zag ik de plas water….
O, als ik toch kind was…. dan zou ik echt willen dat iemand die glijbaan voor mij in die plas zou zetten.
Ik mag dan zelf geen kind meer zijn, maar ik heb er wel 2!
Dus de glijbaan stond 5 minuten later in de plas!! Onze kinderen waren de eersten, hierna volgden er meer. Niet alle kinderen mochten, de rest had mega pret!
En nog even over die pech?
veel regen De camping had een wasmachine en een droger. Wat hebben de kinderen veel plezier gehad in de modder en de plassen!
neuswiel van de caravan kapot Het bandje was al aan vervanging toe, dus gelukkig gebeurde het vóór de vakantie en niet op de terugweg.
onze hond moet geopereerd worden De bult is gisteren weggehaald en alles is goed gegaan. Het beestje is weer thuis.
zonnebril op sterkte verloren Gelukkig is daar een reisverzekering voor afgesloten.
er waren wel heel veel muggen Met klamboes (Opgehangen met wasknijpers), een blauwe knetterlamp en stinkspul ging het best.
onze dochter is omver gereden door een skelter Gelukkig was ze snel weer vrolijk en bleek er niks aan de hand.
dakluik van de caravan open laten staan in een flinke hoosbui Schone pyjama aan, alles afgedroogd, handdoek op bed en verder slapen.
Het is maar hoe je het bekijkt
Alles uit zich op een manier hoe je daar zelf mee omgaat. Als jij een manier kunt vinden om een pechmoment anders te belichten, dan maak je het voor jezelf een stuk minder zwaar.
Als er dan een moment komt dat er écht veel ongeluk in je leven komt, dan kun je ook dat een stuk beter dragen.
En als het dan toch nog even teveel is? Dan is het heel fijn om even tijd voor jezelf te pakken. Al is het een bad van een uur, een massage of gewoon eventjes een wandeling.
Nu het normale ritme weer terugkeert, is het fijn om ook daar tijd voor vrij te maken.
Een ontspannen ouder is een ontspannen kind
Jouw kind komt nu ook weer in het normale ritme en dat kan wel eens veel zijn. Als jij als ouder ontspannen bent, kun jij de veilige haven zijn voor je kind.
Weet me te vinden als dat even niet lukt. Zowel ouder als kind kunnen in mijn praktijk terecht voor een energieboost!
Op mijn facebookpagina vind je leuke updates: https://www.facebook.com/kindercoachlarana
Die ga ik in dit geval nog iets verder uitdiepen. De vakantie is namelijk ook bedoeld om te ontprikkelen.
Het kan zijn dat je kind nog aan het bijkomen is van de laatste schoolweken. Bij mijn kinderen van 4 en 6 jaar oud komt de overprikkeling er nu uit. Dit kan soms lastig zijn, vooral voor de kinderen zelf. Hoe ik hier mee omga? Dat deel ik graag met jou in de vorm van een lijst met tips.
Deze tips staan jou en je kind bij in een uitbarsting van gedrag
1. Zorg dat jij de veilige haven bent voor je kind.
Als je kind overprikkeld is, zoekt het veiligheid. Jij als ouder kunt dit als geen ander bieden. Houd je kalmte en laat weten dat je er bent.
2. Stel duidelijke kaders, tot hier en niet verder.
Dit klinkt misschien heel streng, maar dit is juist een houvast voor je kind. Binnen de kaders heeft je kind alle bewegingsvrijheid en weet hoe ver het kan gaan. De kaders kunnen in de vakantie best anders zijn dan normaalgesproken. Dat is niet erg, als ze maar duidelijk zijn.
3. Vermijd ‘Waarom’ in een vraag.
Een overprikkeld kind is het even kwijt. Alles is even teveel en een waarom vraag kan erg confronterend zijn. In plaats daarvan kun je bijvoorbeeld vragen: Wat maakt dat je nu verdrietig bent? Kun je uitleggen wat er gebeurd is?
4. Niet perfect is ook goed.
Het is schoolvakantie. Hoe zit het met jouw spanningsboog? We verwachten van onze kinderen dat ze lekker spelen en vakantie vieren, maar ondertussen voelen ze onze spanningen haarfijn aan. Ga eens na of jij in de vakantie de dagelijkse stress ook los kunt laten. Is het nodig om je druk te maken om dagelijkse beslommeringen? Zo lang de eerder genoemde kaders blijven staan, kun je wellicht daarbinnen zelf ook wat bewegingsvrijheid vinden.
5. Erken het gedrag van je kind.
Door te benoemen wat je ziet, voelt je kind zich gehoord en gezien. Zo zal het zich mogelijk minder afsluiten en is er ruimte om er samen doorheen te komen.
6. Geef je kind ruimte.
Als het toppunt bereikt is, kan je kind ontploffen of juist dichtslaan. Wat eruit moet, komt er toch wel uit. Als ouder wil je dit waarschijnlijk zo snel mogelijk oplossen, maar waarschijnlijk weet je al dat dat meestal anders uitpakt. Zorg voor een veilige omgeving en laat je kind even gaan. Wel belangrijk hierbij is om te benoemen dat je er bent. Laat je kind niet alleen.
7. Let op de signalen van je kind.
Misschien heeft je kind al iets gezegd of gedaan waar je geen aandacht aan hebt besteed. De overprikkeling sluipt er vaak in en lijkt als donderslag bij heldere hemel op te doemen. Toch is het raadzaam om eens te onderzoeken of er signalen zijn die je kind al afgeeft voordat er een uitbarsting plaatsvindt.
De dag begint goed. Het is gezellig, je kind is uitgeslapen en je begint aan de ochtendspits. Eten, tandenpoetsen, tas inpakken en naar de wc. Dan begint de tijd ineens te dringen….. je kind zal nu toch echt even moeten opschieten.
“Kom, even opschieten nu, we moeten zo weg.” En zomaar ineens bevind je je in een strijd, je kind wil niet meer meewerken, de gezelligheid is ver te zoeken en je dreigt te laat te komen.
Even doorpakken
Je worstelt je door deze strijd heen en brengt je kind naar school. De hele dag op school gaat het goed. Je kind heeft lekker meegedaan, gespeeld en alle opdrachten goed met de groep samen uitgevoerd. Er werd gedaan wat er van hem gevraagd werd.
Dan is school afgelopen en is het tijd om naar huis te gaan.
Het begint al op het schoolplein
Je kind komt moe op je af lopen en eigenlijk is alles al te veel. Tijd om naar huis te gaan. Maar het was zo leuk op school! En nu moet je kind ineens afschakelen en naar huis.
Eigenlijk wil hij niet lopen, maar op de fiets. Dat kan niet, want de fiets staat thuis. Dan wil hij gedragen worden. Dat kan niet, daar is hij intussen écht te zwaar voor.
Dan handje vast naar huis, of toch los? Nee, toch vast….. of toch niet? Pffffff….
Thuis is het tijd om uit te rusten, maar die rust is moeilijk te pakken
Hoe kan dat nou? Je kind is zo moe, maar kan niet stilzitten en niet de vertraging in. Alles is teveel en niet goed. Wel drinken, toch niet, of wel? Koekje? Nee, die niet, liever een andere. Dat kan niet.
Het zit ‘m in het woordje ‘moeten’
De hele dag bestaat uit kaders waarbinnen dingen ‘moeten’ worden gedaan. Een kader is heel belangrijk, maar een kind dat zich ontwikkelt en groeit kan dit kader als benauwend ervaren. Als ouder heb je thuis de eer om je kind te zien instorten.
Ja, dit is een eer. Als je kind zich namelijk niet veilig zou voelen, zou het niet zichzelf durven te laten gaan.
De definitie van moeten
Heb je dit wel eens opgezocht? Ik wel, en daar word ik niet per se blij van….
Een kleine opsomming van synoniemen: – behoeven – behoren – de plicht hebben – dienen – dwang – noodzakelijk – onvermijdelijk – verplicht – verwachting
Hoe klinken deze synoniemen voor jou?
Naar he! Probeer je dan nu eens in een kind te verplaatsen. Is het dan nog zo gek dat er soms een monstertje in je kind naar boven komt? Kijk dan nog eens naar de afbeelding bovenaan deze post.
Laten we die afbeelding eens aanpassen…. dan krijg je dit:
Je kind heeft bescherming nodig. Ook al voelen die kaders even te strak, toch zijn die keihard nodig. Wat is een knuffel? Liefdevolle begrenzing. Even weer terug naar waar jouw lichaam eindigt en dus je eigen begrenzing voelen. Tegelijk het lichaam voelen van jou, de ouder, en de liefde die je onvoorwaardelijk voor je kind hebt,
Is een knuffel niet mogelijk? Ben er dan gewoon. Laat je kind zien dat je ziet dat hij het moeilijk heeft en benoem dat. Benoem ook vooral dat je er voor hem bent en laat hem uitrazen op een veilige plek.
Hoe dring je tot je kind door?
Dit zal voor ieder kind verschillend zijn. Je kind volgen in zijn behoefte is de sleutel. Hier thuis heb ik twee totaal verschillende kinderen.
Mijn dochter heeft vooral behoefte aan strenge grenzen zodat ze houvast heeft. Als wij de touwtjes laten vieren, vliegt zij uit de bocht. Een flinke huilbui is dan het gevolg, ze slaat dan ook volledig dicht en dan kunnen we niet meer met haar praten.
Mijn zoon wordt een waar monster als alles even te veel is en we iets van hem vragen. Hij schreeuwt, gromt en gilt. Even benoemen dat we er zijn voor hem, hem even met rust laten en zeggen dat hij naar ons toe kan komen als hij gekalmeerd is helpt meestal al. Soms niet, dan gaat het zo hard dat we überhaupt niet boven hem uit kunnen komen. We zijn hem dan even kwijt. En heel soms, in het ergste geval, houden we hem liefdevol vast totdat hij kalmeert.
Maar echt…. als we onze kinderen volgen in hun behoeften, eindigen deze momenten meestal in de meest oprechte en stevige knuffel die er bestaat.
Heb jij vragen over hoe dat bij jou thuis gaat?
Neem dan vrijblijvend contact op zodat ik met je mee kan denken.
