Gisteren was gekke haren-hoeden-pettendag bij mijn dochter op school.
Wat een voorpret hadden we de dagen er voor al.
Samen plaatjes zoeken op pinterest, wat zouden we allemaal kunnen doen.
Het kapsel, want dat is natuurlijk veel leuker dan een pet of hoed, moest wel snel gemaakt kunnen worden, want de school startte ook gisteren gewoon om 8.30 uur.
Het werd een vogelnestje.
Wat straalde ze! Heerlijk!
Onderweg naar school kwamen we wat ouders tegen en andere kinderen. In eerste instantie zagen we bij deze kinderen geen opvallende haren of hoofddeksels.
En ja hoor, daar gingen mijn gedachten….
‘Zou ik de dag wel goed onthouden hebben?’
‘Het is vandaag toch woensdag?’
‘Dadelijk is ze de enige in de klas met raar haar…’
enz…
Ik besloot om vooral niks aan mijn dochter te laten merken en maar goed ook.
We kwamen bij school aan en ik zag meteen de juffen met een gekke hoed op staan.
GELUKKIG!!
Er viel een last van me af en ik nam afscheid.
Op weg naar huis ging ik er wel over nadenken.
-Wat gebeurde daar nou?
-Wat deed het met mij dat mijn dochter misschien wel de enige zou zijn in de klas?
-Wat deed het met mij dat ik misschien wel een fout gemaakt had?
Dit is echt een stukje van mijn eigen onzekerheid van vroeger die ineens opdook.
Ik viel nooit op, droeg het liefst een slobbertrui en mijn haren altijd hetzelfde en liep voorovergebogen.
Ik was onzeker, verlegen en bang om er niet bij te horen.
Alleen al dat realisatiemomentje maakte het makkelijker voor mij. Ik snapte ineens dat het míjn stukje was, en niet dat van mijn dochter.
Zij straalde toch wel en had dat vogelnestje ook nog wel op een normale dag in haar haren willen hebben.
Ik merkte dat ik vooral in mijn hoofd aan het malen was, en niet meer voelde wat het met me deed behalve die angst/onzekerheid die de overhand dreigde te nemen.
De gronding was ook even ver te zoeken.
Herken je dit?
En kun je dit dan voor jezelf plaatsen?
Merkt je kind er iets van?
Je kunt je altijd afvragen of een angst/onzekerheid/teleurstelling van je kind echt aan de hand is, of dat het stiekem bij jou vandaan komt.
Een hulpvraag onderzoeken is daarom heel belangrijk.
Is de hulpvraag waarvoor je bij mij komt ook de hulpvraag voor je kind?
Of is het jouw hulpvraag?
Interessante kost he….
Ik smul steeds opnieuw van deze ontdekkingsmomentjes bij mezelf en blijf ook leren.