Het liefst wil ik vluchten, nu meteen!

Ook bij mij zelf gaat het lichaam wel eens in opstand.

Afgelopen week rondde ik een cursus af. De cursussen die te maken hebben met mijn praktijk, vragen meestal ook om onderzoek bij mijzelf en daarbij hoort dan ook het ervaren wat de behandelingen doen. Zo ook deze cursus Rhytmic Movement Training international.

Op de laatste ochtend, introduceerde de docente, Fleur Giessen, de onderwerpen van die dag. Emoties, geheugen en gedrag.

Met deze introductie werd er iets in mij geraakt. Ik vond het ineens best spannend om met deze onderwerpen aan de gang te gaan.

Er gebeurde vanalles binnen in mij. Ik kreeg buikpijn, voelde me erg onrustig, werd misselijk, tegelijk werd ik ook nog draaierig en ik wilde het liefste mijn boeltje pakken en wegwezen.

Energetisch schoot alles op slot, waardoor mijn lijf het contact kwijt raakte met wat ik nou eigenlijk écht voelde. Ik zat letterlijk even niet goed in mijn vel omdat íets mij overprikkelde.
Gelukkig weet ik inmiddels ook een beetje meer over wat er op dat moment in mijn lijf gebeurde.

Mijn reptielenbrein, mijn overlevingsmodus werd ‘aan’ gezet.

Je hebt dan een aantal opties in handelen.
1 van die opties is vluchten. Dat was duidelijk mijn voorkeur.

Omdat ik herkende wat er met me gebeurde, kon ik het relativeren.
Als ik inderdaad mijn spullen zou pakken, zou ik vluchten voor iets.
Zou het helpen?
Waarschijnlijk wel, want als ik thuis zou komen weet ik eigenlijk al dat ik me beter zou gaan voelen. Maar dan zou ik tegelijkertijd spijt als haren op mijn hoofd krijgen omdat ik de cursus niet afgemaakt had.

Dus ik besloot om te blijven en voelde me na dit besluit meteen rustiger worden.

Deze dag heb ik ontzettend veel geleerd. Er bleek inderdaad bij mijzelf ook nog een primitief reflex actief te zijn waardoor mijn brein het als het ware overnam en me vertelde dat dit een ‘onveilige’ situatie was.

Waarom het onveilig voelde?

Mijn hersenstam, ook wel reptielenbrein genoemd, wist al dat we aan de slag zouden gaan met het aanpakken van die allereerste reflexen die in die hersenstam gevormd worden.
Nogal wiedes dus, dat dat voor alle zenuwcellen vanalles ‘aan’ zette.

Na het afronden van deze cursus mag ik nu als behandelaar aan de slag met de primitieve reflexen. Door te kijken naar de hulpvraag, het gedrag en de emoties van het kind, kan ik een behandelplan inzetten dat zowel energetisch als lichamelijk snel verandering teweeg kan brengen.

Ben jij nu ook geraakt door deze blog? Informeer dan vooral naar de mogelijkheden voor jou of voor je kind.